Harrie voetbalde voor een oud Fordje

Voetbalclub VVLK is in 2007 75 jaar oud. Harrie van Eck is een zeer kleurrijk lid.

LEUTH - Harrie van Eck woonde een groot deel van zijn leven in Australië. Hij hakte suikerriet, plukte pinda's en opperde stenen. Maar ook was hij twee jaar semiprofvoetballer bij het Joegoslavische team Dynamo van de erts mijnen in Broken Hill, midden in de woestijn. "Er was geen ander werk", herinnert Harrie zich. De rijke Joegoslavische eigenaar, van de mijn wilde hem wel in zijn team hebben. Om eindelijk eens kampioen  te worden. Toen ik kwam, moesten we dertien wedstrijden winnen. Dat is gelukt. Harrie had thuis in Leuth gevoetbald voor VVLK.  Die 'kleine' club 'heeft in de 75-jarige  historie maar liefst vier “grote”voetballers opgeleid die het tot prof schopten. In het rijtje Gert van Eck, Herman van Raaij, Peter Arntz en Theo Keukens hoort dus eigenlijk ook Harrie van Eck thuis. Harrie emigreerde in de jaren vijftig – net als vijf van zijn broers – naar Australië, keerde even terug in Leuth om in 1960 weer op de boot te stappen. “Ik had al mijn geld opgemaakt. Ik ging naar Australië met alleen veertig gulden en een klein koffertje bij me. Die liet ik ook nog in de trein staan. Gelukkig kon de conducteur die nog net op tijd naar buiten gooien.”

Als semiprof leefde hij armoedig. "Ik kreeg voor het voetbal geen geld, maar mocht in een oud Fordje rijden. Soms kreeg ik kleren. En nieuwe voetbalschoenen. Daarop sprokkelde ik ook hout: Ik woonde in een paardenstal, kookte op een primus en at kangoeroevlees dat voor honden bestemd was. Die stal stond op het terrein van The devils playground. Dat was net geen bordeel. Maar ik bemoeide me nergens mee en spaarde mijn geld in een plunjezak.”

Harrie rechts onder en het team van Dynamo in Australie.